اگر سارا در دشتهای موغان، در صیانت از عقد نکاحش، در ارس انتحار میکند و جانش را فدای تعهد ابدی به معشوق می کند، تئللی زری، در کارزار مشروطیت تبریز تفنگ در دست می گیرد و در کسوتی مردانه، سنگر به سنگر با استبداد می جنگد.

“جوان رزمنده را می آورند. زخمی مهلک بر سینه دارد. توپهای مشروطیت می غرند و گلوله های داغ صفیر می کشند. هیچ کس قادر نیست جوان مجروح را معاینه کند. دست همه مردان را پس زده است… می پرسد ستارخان کجاست؟! سردار ملی می اید و از مجاهد مجروح می خواهد که به حکیم اجازه دهد تا سینه خونینش را معاینه کند. جوان در گوش ستارخان زمزمه می کند… سردار از حیرت فریاد می کشد و آرام می گرید…”

زنده باد زنان غیور آذربایجان که در دفاع از ناموس وطن همه محدودیتهای دنیا را در می نوردند و در شجاعت و غیرت از مردان نیز سبقت می گیرند.

به این صورت است که نام تئللی زری در تاریخ جاودانه می شود.

همانگونه که زینب پاشا در برابر فرمان پادشاه ظالم می ایستد و پیشاپیش مردان راهی عمق فاجعه می شود. یک زن رهبر قیامی ماندگار در صفحات سرخ تاریخ می شود.

تئللی زری

اوستاد هاشیم طرلان

سیغال وئردی شوخ تئلینه تئللی زری

فیشنگ آسدی شوخ بئلینه تئللی زری

شالوار گئییب پاپاق قویدو بیرده باخدی

اینانمادی گوزلرینه تئللی زری

بیر قیز ایکن اوغلان اولدو بیر آنلیقدا

توفنگ آلدی مرد الینه تئللی زری

کیشی لرله ستارخانین اوردوسوندا

عسگر اولدو اوز مئیلینه تئللی زری

هوجوم واختی دویوشلرده دوشمن اوسته

اوخشاییردی داغ سئلینه تئللی زری

وطن عشقی اوره یینده بوی آتدیقجا

وورولموشدو ائللرینه تئللی زری

سنگر بویو یورودوکجه دوشمن لرین

اود ووروردو تملینه تئللی زری

او ؛ یاندی ؛ هم یاندیران دوزدور دئسم

اود پارچاسی بو گلینه تئللی زری

او دوشمنین گولله سی ایله یارالاندی

سجده قیلدی اوز ائلینه تئللی زری

سنگر دوستو دهشت ایله باخیب گوردو

دونوب پاییز خزلینه تئللی زری

آه قارداشیم یارالاندین ؟

یاخین گلمه !

باخدی گویده آل گونشه تئللی زری

اوتوب کئچن گونلرینه سالدی نظر

اوز عومرونون ازلینه تئللی زری

بیر آه چکدی دئدی قارداش ده سردارا

گئدیر ماه عسلینه تئللی زری

گلدی سردار تئللی زری دئدی من بیر قیزام

واردیم اوغلان میثالینا تئللی زری

یئنه بیر آه گوزلرینی یوموب اوچدو